چند ساليه كه سازمان ها و ارگان هاي مختلف توجه خاصي رو به امر تحقيق و پژوهش دارند و بودجه اين قسمت هرچند هنوز هم ناچيزه ولي رشد قابل توجهي داشته. بعضي جاها هم انصافا خوب كار شده مثلا در زمينه پزشكي پژوهشكده رويان ويا مراكز تحقيقاتي دانشگاه هاي شهيد بهشتي و تهران خيلي خوب كار كردند و مي كنند. اما بعضي جاها هم واقعا شده نوندوني براي يك عده آدم كه واقعا نمي دونم چند ساله كه منابع جديد رو نديدن. چون يه كارايي مي كنن كه يا سواد ندارن كه سراغ اين كارها مي رن ويا مي دونن كه كاري رو كه مي خوان انجام بدن مال 50 سال قبله ولي با نيت بالا كشيدن بودجه مي رن سراغش. از جمله اين جاها هم همين دانشگاه فكسني شهر خودمونه. چند تا طرح كه از جمله بزرگترين طرح هاي تصويب شده دانشگاه همه طرح هايي توصيفيه كه نتايجش بيش از چند دهه است كه تو كتاب هاي مرجع اومده و متأسفانه هر روز هم به تعداد اونها اضافه مي شه. متاسفانه اين قضيه چشم و هم چشمي تو دانشگاه ها و مراكز علمي هم رسوخ كردهو بعضي فكر مي كنند چون مركاكز بزرگ تحقيقاتي براي كارهاي واقعا خوب و بزرگ بودجه مي گيرن اونها هم بايد براي كارهاي عهد دقيانوسشون پول ملت رو صرف كنند. گاش يه مديريت متمركز و درست و حسابي بود كه روي نحوه هزينه اين بودجه ها نظارت مي كرد